Θρησκεία

Ο όρος θρησκεία δεν δείχνει μόνο σε τι πιστεύει κανείς αλλά ακόμα και τον τρόπο ζωής του, υποτίθεται. Στην γη υπάρχουν τόσο πολλά θρησκεύματα που η επιλογή μίας απο αυτές θα μπορούσε να μας απασχολήσει για δεκαετίες. Πως λοιπόν μπορούμε και κατασταλλάζουμε απο το δημοτικό ακόμα; Πως δεχόμαστε ,χωρίς να μας δημιουργηθούν αμφιβολίες, την υπόταξη στην πρώτη θρησκεία που θα μας έχει δέσμιους για μία ζωή; Ισως να μην ασχολούμαστε τόσο με αυτό το θέμα και να καλυπτόμαστε με λέξεις που δεν ξερουμε καν τι σημαίνει. Ισως να μαθαίνουμε συνεχώς για θαύματα τα οποία μας κινούν το συναισθηματικό ενδιαφέρον αλλα σκεφτήκαμε ποτέ κατα πόσο αυτοί ''παίζουν'' με την νοϋμοσύνη μας; Κατα πόσο όλα αυτά μπορεί να αποτελούν ράδιο αρβύλα; Ίσως τελικά να πέφτουμε θύματα κάποιας προπαγάνδας.

Το θέμα όμως δεν είναι μόνο αυτό αλλά το γεγονός πως οι θρησκείες συνδυάζονται κάποιες παραδόσεις κοινοτήτων έτσι η εκκλησία μένει κοντά σε όσους επιθυμούν αναλλοίωτη την δική τους φυλή. Έτσι καλλιεργούνται τα συναισθήματα ρατσισμού. Ρατσισμού με την έννοια του ως δικαίωμα κάθε φυλής να κρατάει ''καθαρό'' το αίμα της, χωρίς να επιθυμούν κάποια ανάμειξη με άλλες φυλές. Έτσι θέλω να θέσω το εξής ερώτημα: Επειδή άνθρωποι είμαστε και μπορεί να τύχει σε οποιονδήποτε. Τι θα κάνατε εάν γνωρίζατε κάποιον άνθρωπο με τον οποίο θα επιθυμούσατε να μοιραστείτε την ζωή σας, να κάνετε οικογένεια ίσως αλλά να ήταν αλλόθρησκος; Θα μπορούσατε να απαρνηθείτε την ίδια σας την θρησκεία για έναν έρωτα και την μελλοντική σας ευτυχία; Η θα το βλέπατε ως θυσία για τον Παντοκράτορα; Βλέπουμε λοιπόν πως η θρησκεία καθ' εαυτήν διαιρεί τους ανθρώπους αντί να τους ενώνει.

Για να εμβαθύνω λίγο ακόμα, απο πότε η θρησκοληψία θεωρείται κάτι το θετικό; Η οργάνωση των ανθρώπων σε κοινωνίες συντέλεσε στην ανάπτυξη πολλών επιστημών μα και σε θέματα θρησκείας κάθε πόλη πίστευε στην προστασία της απο κάποια θεότητα καλλιεργόντας τις φιλοπολεμικές επιθυμίες των ανωτέρων. Ορισμένες πολεμικές επιτυχίες συνδέονταν με πολλές θρησκείες ,ακόμα και την Χριστιανική. Θέλω να καταλήξω πως κάθε θρησκεία ανεξαρτήτου διδαχής, εντολών, ιστορίας, βιβλιογραφίας, προφητών και τελετών αφιερώνεται ,τουλάχιστον όπως θα έπρεπε, σε έναν δημιουργό Θεό αλλά πάντα διατηρεί την τάση να διαχωρίζει τους ανθρώπους με προπαγανδικές σκοπιμότητες φορώντας μας παρωπίδες και δίνοντας μας την υπόσχεση για την αιώνια ζωή. Έτσι τα κοινωνικά επινοήματα και οι τάξεις δεν απασχολούν ιδιαίτερα τους πολίτες γνωρίζοντας πως τους περιμένει η αιώνια ζωή στην Βασιλεία του Ουρανού.